[Dear english speaking peoples: there’s a link to the playlist at the bottom of this rant. You’re welcome.] Ik heb iets schoons voor u. Een kadootje.Iets waar ik de afgelopen maanden met veel plezier aan heb zitten knutselen.Ge kunt er naar…
Oeh. Lekkere Belgische afrojazz in mijn oor deze week.
Lap. Aflevering twee van mijn nieuwe rubriek en de titel klopt al niet meer. Dat zit zo. Vroeger had je kettingbrieven, tegenwoordig is er Facebook. Ik kreeg van één van mijn vrienden zo’n kettingbrief toegestuurd en als ik daar niet binnen de 6 uur op antwoord, dan krijg ik over 66 uur 666 mailtjes van Annelien Coorevits of ik volgend jaar aan Temptation Island wil meedoen. Ik zal me dus maar haasten potdekke.
De kettingbrief luidt als volgt: I’ve been nominated to do this by [nog iemand anders]. Day 1 of 10 days. 10 all time favourite albums. What really made an impact and is still on your rotation list, even if only now and then. Post the cover, no need to explain, and nominate a person each day to do the same. I nominate Wannes Daemen.
Ik sliep slecht vannacht. Ik had gisteren zo’n halfbakken werkdag waarvan nadien enkel teleurstelling blijft hangen. Tussendoor deed ik wat aan guerrillatuinieren, daarna fietste ik door de warme avondlucht. Na de maaltijd dronk ik koffie, na de afwas een glas wijn. Daarna keken we pulp op tv, en toen dacht ik dat ik moe genoeg was om de nacht in te gaan. Mijn lijf vond van niet. Om half drie lag ik nog steeds wakker en bedacht ik deze nieuwe rubriek. Start.